UAM filozofia komunikacja spoleczna

Magda

Niestety prof. Harwas-Napierała nie zgodziła się podać mi wszyskich ocen, także udało mi się namówić ją jedynie na spisanie ocen niedostatecznych:
Warczyński
Ciesielski
Bieniewska
Walkowiak
Straśko
Duda
Wójkowska
Bentkowska
Kamza
Grobelna
Rucki
Glabus
Janiak
+ 5 osób, które były na wynikach

Łącznie nie zdało 18 osób.
Poprawka będzie przebiegała w dwóch etapach:
1) część pisemna - opracowanie pisemne odpowiedzi na pytania które miało się na egzaminie. Mają być one wyczerpujące, na podstawie literatury! (obowiązkowe przypisy i bibliografia). Praca ta mieć postać pracy seminaryjnej. Z nią należy udać się na dyżur do Pani prof. Jeżeli uzna ona, że praca napisana jest dobrze indywidualnie umawiacie się na poprawkę ustną (2 etap). Oczywiście ustnie odpowiadać będziecie z całości.

kontakt telefoniczny do prof.: 8292319. Dzwonić w czwartki w godz. 12:00-14:00 i poniedziałki w godz 13:50-14:15. Dni te są aktualne jedynie do końca sesji.

Pani prof. prosiła przekazać, że nie ma czasu w weekendy, także jeżeli chodzi o porawkę ustną w grę wchodzić będą jedynie dni powszednie.

Pytania egzaminacyjne:
grupa A miała chyba strategie manipulacyjne, model jednostronny i komunikację w małżeństwie i całościowość jako systemowe ujęcie rodziny+ przykłady jej.
grupa B miała uwarunkowania prawidłowej komunikacji, model transackyjny, komunikację w podsystemie rodzicielskim i cyrkularność jako cecha systemowego ujęcia rodziny z przykładami.

Literatura obowiązkowa (przyda się do opracowania pisemnego):
1. Harwas-Napierała- Komunikacja interpersonalna w rodzinie (UAM 2006)
2. Irena Obuchowska- Drogi dorastania (1996)
3. Teresa Roztowska- Konflikt międzypokoleniowy w rodzinie (2001)
4. John Stewart- Mosty zamiast murów (rozdział: Wprowadzenie do komunikacji interpersonalnej) (2002)
5. Maria Tyszkowa- Psychologia rozwoju człowieka tom I (rozdział: Jednostka a rodzina) (1996)
6. Stefan Frydrychowicz- Komunikacja interpersonalna jako wartość rozwojowa w rodzinie (w pracy pod red. Harwas-Napierały: Rodzina jako wartość rozwoju człowieka) (2006)

Posiadam indeksy Aleksandry Janiak i Agaty Glabus. Także proszę Was o jak najszybszy odbiór (w Poznaniu będę do końca czerwca, a potem dopiero we wrześniu).

ostatni_pan_i_wladca

ta poprawka to jest paranoja

Dee

he he nieźle

Sebastian

To samo tyczy się osób które były zwolnione z pierwszego terminu? Aby pisać w innym?

Pozdrawiam,
Seb

Ostatni_z_listy

WOW ... tego jeszcze nie było POPRAWKA DWU ETAPOWA im dalej tym dziwniej Rolling Eyes

POWODZENIA WSZYSTKIM DWU-etapowcom
zawsze to lepsze niż trój bój siłowy Mr. Green

caroline

szaleństwo Wink

Sebastian

Dzwoniłem dziś do Pani Profesor i mam takie info dla tych którzy podobnie do mnie zostawili usprawiedliwienie nieobecności na egzaminie w pierwszym terminie... i nie wiem czy oprócz mnie jest więcej osób, w każdym razie jeśli ktoś chce napisać ten egzamin to:

Powinien pojawić się w Instytucie Filozofii w pokoju 215 (2gie piętro) w piątek 19 czerwca 2009 o godzinie 11:30. Wtedy odbywa się egzamin dziennych studentów.

Pozdrawiam,

glabusik

ktoś ma pomysł co z ta poprawką zrobimy??? Może podzielimy się obowiązkami i wspólnie opracujemy te pytania... co Wy na to????

Magda

wszyscy, którym dotychczas nie udało się zdać bądź nie zdążyli, mają pojawić się u pani profesor 14 września o godz. 12:30

kuba

trzeba przygotować te zagadniania?

jeśli tak to tutaj moje opracowanie jednego z punktów na bazie notatek. ograniczone ale pisałem to na szybko Wink

może komuś się przyda

uwarunkowania prawidłowej komunikacji,

Prawidłowa komunikacja zależy głównie od podmiotowych uwarunkowań komunikacji.

Przy prawidłowej komunikacji ważne jest by partnerzy komunikacyjni mieli zdrową samoocenę. Najlepiej komunikują się osoby, które traktują na równi własne potrzeby jak i innych. Tego typu osoby są bardziej skłonne do partnerskiego sposobu komunikacji.

Istotny jest również stosunek partnera komunikacyjnego między jego “Ja” realnym a “Ja” idealnym. “Ja” realne to przeświadczenie o tym jakie mam możliwości, a “Ja” idealne to moje wyobrażenie o tym jakim powinienem być. By zaistniała partnerska, prawidłowa komunikacja partner komunikacji powinien akceptować siebie - czyli rozbieżność pomiędzy “Ja” realnym a “Ja” idealnym nie powinna być duża.

Prawidłowej komunikacji sprzyja również empatia. Oba poziomy empatii - empatia emocjonalna, dzięki której partnerzy komunikacyjni lepiej wyczuwają stany uczuciowe innych osób, oraz empatia poznawcza, która pozwala lepiej zrozumieć to czego nie możemy zobaczyć - wewnętrzny świat partnera komunikacyjnego.

Kluczową cechą partnera komunikacji jest otwartość. Otwartość to proces komunikacji w którym partner komunikacji ujawnia informacje na temat zachowań i ułatwia drugiemu partnerowi poznanie siebie.

kuba

kolejna część. nie wiem na ile to ma jakiś sens bo pisze w oparciu o jakieś notatki i internet ale grunt że coś tam jest Wink

. dajcie znać jeśli da się coś tam dodać

model transakcyjny, komunikacja w podsystemie rodzicielskim

Model transakcyjny w komunikacji polega na skupieniu się w komunikacji na przedmiocie komunikacji a nie na podmiotach komunikacji i ich cechach.

W modelu transakcyjnym rozróżniamy trzy typy postaci komunikacji: Ja-Rodzic, Ja-Dorosły i Ja-Dziecko.

W rodzinie jest to dojrzała forma komunikacji między małżonkami gdzie przynajmniej jeden z małżonków wykazuje wysoki poziom dojrzałości osobowej i jest nastawiony na meritum sprawy.

Dobrze funkcjonująca osoba w modelu transakcyjnym jest osobą autonomiczną, która wykazuje się świadomością siebie i otoczenia.

Dobra komunikacja w systemie transakcyjnym zachodzi wtedy jeśli osoby komunikacji są komplementarne. Czyli dwustronna komunikacja typu Rodzic-Dziecko (między rodzicem i dzieckiem) lub Dorosły-Dorosły (między małżonkami). Komunikacja zaburza się jeśli na komunikat z poziomu Dorosły-Dorosły jeden z małżonków odpowiada komunikatem typu Dziecko-Rodzic.

kuba

bardzo mało na ten temat w notatkach. więc jak ktoś ma więcej to niech dopisze

cyrkularność jako cecha systemowego ujęcia rodziny z przykładami.

Zasada cyrkularności to poszukiwanie modelu i przyczyn zachowań jednostki. Zasada cyrkularności nie jest prostą przyczyno-skutkowością. Np. żona robi wymówki mężowi, że ten późno wraca do domu, w wyniku tego mąż wraca jeszcze później do domu chcąc uniknąć wymówek i zrobić na złość żonie. Nie ma tutaj winnego jednak jedno zachowanie nieustannie wzmacnia drugie.

Cyrkularność sprawia, że dobre lub złe zachowania są wzmacniane przez uczestników komunikacji. W rodzinie każdy ma wpływ na każdego - jeden problem członka rodziny oddziałuje na innych. Np. dziecko ma słabe oceny, rodzice są zawiedzeni i złoszczą się na dziecko, dziecko czuje się nieakceptowane i szuka akceptacji wśród rówieśników często wpadając z “złe towarzystwo” czym jeszcze bardziej niepokoi swoich rodziców.

Piotrek

Irena Obuchowska- Drogi dorastania
sciaga.pl/tekst/73482-74-streszczenie_drogi_dorastania_obuchowska

Piotrek

Model transakcyjny.

Stan ego jest to spójny system uczuć powiązany z zestawem spójnych wzorów zachowania.

W strukturalnym modelu analizy transakcyjnej (AT) przyjmuje się istnienie trzech komplementarnych stanów Ja. Nie są to pojęcia abstrakcyjne, ale realność psychologiczna. Rodzic, Dorosły i Dziecko reprezentują rzeczywiste postacie istniejące teraz lub w przeszłości, mające konkretne nazwisko i stan cywilny...Dla uproszczenia stany Ja nazywamy po prostu terminami: Rodzic, Dorosły, Dziecko.

Ja-Rodzic (R), będący zbiorem doświadczeń powstałych pod wpływem sytuacji zewnętrznych kontrolowanych przez rodziców lub osoby zastępujące rodziców. Są to m.in. wartości, normy, nakazy i zakazy, powinności, polecenia, gotowe programy działań, czynności opiekuńcze itp.
Rodzic ma dwie główne funkcje. Po pierwsze, umożliwia jednostce skuteczne wypełnianie roli rodzica jej własnych dzieci, przyczyniając się w ten sposób do przetrwania rasy ludzkiej, O jego wartości pod tym względem świadczy fakt, że ludzie osieroceni we wczesnym dzieciństwie mają, jak się wydaje, większe trudności w wychowywaniu dzieci niż ci, którzy wzrastali w pełnej rodzinie do okresu dojrzewania. Po drugie Rodzic wykonuje wiele reakcji automatycznie, co oszczędza dużo czasu i energii. Wiele rzeczy robi się, dlatego, że "Tak się właśnie robi". Zwalnia to Dorosłego z konieczności podejmowania niezliczonych drobnych decyzji, dzięki czemu może poświęcić się ważniejszym sprawom, pozostawiając czynności rutynowe Rodzicowi.

Ja-Dorosły (D), wyraża wszystkie nabyte umiejętności i zdolności służące rozumieniu rzeczywistości i samego siebie. Jest to obszar naszego Ja pozwalający nam bezpiecznie poruszać się w otaczającym świecie i dokonywać racjonalnych wyborów. Sprawuje on funkcje kontrolne i decyzyjne w odniesieniu do dwóch pozostałych struktur.
Jest on zorganizowany, elastyczny, inteligentny, a jego sposób funkcjonowania polega na analizowaniu rzeczywistości, szacowaniu prawdopodobieństwa i na bezstronnym opracowywaniu danych.
Dorosły jest niezbędny do przetwarzania. Przetwarza dane i oblicza prawdopodobieństwa istotne do skutecznego radzenia sobie ze światem zewnętrznym. Przeżywa też swoiste rodzaje trudności i satysfakcji. Na przykład przejście przez ruchliwą ulicę wymaga przetworzenia wielu złożonych danych o szybkości; działanie zostaje odroczone, dopóki obliczenia nie wykażą wysokiego stopnia prawdopodobieństwa, że uda się bezpiecznie dotrzeć na drugą stronę....

Ja-Dziecko (Dz.), zawiera z kolei wszystkie wrodzone i nabyte wzorce popędów oraz reakcji emocjonalnych. Jest to całe bogactwo uczuć przeżywanych przez człowieka np. lęk, poczucie winny, ciekawość itp.

Basiaboo

Piotrek, skąd masz te notatki? Z książki, czy z wykładów?